MEYDAN OKUMA / 15. GÜN

15 ) Distopik hikayeleri aratmayacak günlerdeyiz. Biraz bu ruh halinden sıyrılmak gerek. Senin ütopik hikayen ya da dünyan nasıl olurdu bilmek isterim.

     Bundan bir kaç ay önce böyle bir hayat yaşayacağımızı tahmin bile edemezdim. Çok kötü olsa da bu yaşadıklarımız, bence biraz faydası da oldu hepimize. Herkes biraz daha içine döndü. Çoğu insana biz napıyoruz dedirtti diye düşünüyorum bu süreç. Benim ütopyam da tabi ki böyle bir pandemi olmayacak. Bu pandemiyi ve tüm kötülükleri bırakıp Hanife'nin Gezegenine ışınlanalım.. :)

    Hanife'nin Gezegeninde insanların en büyük dostları dünyamızda da olduğu gibi hayvanlar. Ama küçük bir farkla. Bu gezegende hayvan dostlarımız bizimle konuşabiliyor. Her insan istediği işleri yapıp, istediği hayatı yaşıyor. Öyle bedavadan para kazanmak yok bu gezegende. Çünkü emek vermeden kazanılmış şeyler insanı mutlu etmez.

    Bence insanları mutlu edecek şeyler; uçan arabalar, bir yerden başka bir yere ışınlanmak, vadesiz bir banka hesabına sahip olmak değildir. Hanife'nin Gezegeninde İnsanı mutlu eden sevdiklerinin yanında olması, sevdiği işleri yapması, sabah evden çıktığın zaman kötü olan hiçbir insanla karşılaşmaması, akşam haberleri açtığında mutlu yüzlerden başka bir haber görmemesidir. Kötü insanlarda tıpkı masallardaki devler gibi fantastik bir masalda geçen kahramanın savaştığı küçük detaylar olsa.

    Keşke böyle bir dünya kurabilsek. Tamam belki kediler konuşmayabilir ama diğer şeyler biz insanoğlunun elinde. Keşke dünyamızı daha fazla zehir etmeden kardeşçe aslında olması gerektiği gibi yaşayabilsek..