MEYDAN OKUMA / 4. GÜN

4. Evindeki nostaljik ya da antika bir objenin fotoğrafını hikayesi ile bizimle paylaşmak ister misin?

      Herkese selamlar. Bugünkü konumuz evimizdeki antika eşyalar ve hikayeleri. Bizim evdeki antikaların çoğu rahmetli dedemin hatırası. İlk baştaki resimde gördüğünüz Gaz Ocağı neredeyse 80 yıllık. Tüplü ocakların olmadığı yıllarda bu ocakla yemek yapılır, çay kaynatılırmış köy yerlerinde. Dedem köyde doğmuş büyümüş. Çok küçük yaşlarda hem annesini hem de babasını kaybetmiş. Ablası ile beraber amcasının yardımlarıyla kendilerini yetiştirmişler. Annemin anlattıklarına göre çok yokluk çekmişler. Çok becerikli bir adammış rahmetli dedem. Kendi kendine askerdeyken okuma yazmayı öğrenmiş, köyüne döndükten yıllar sonra da muhtar seçilmiş. O dönemin şartlarında bayağı forslu bir adammış :)

    İkinci resimde gördüğünüz fotoğraf makinesiyle de köydeki insanların fotoğraflarını çeker para kazanırmış. Dikiş diker, harmana gider,düğünlerde saz çalarmış. On parmağında on marifet bir insanmış. Kendi imkanları ile ilçede ev yapmış eskilerin tabiri ile iki katlı hanay :)  buradan anlayacağınız üzere ayrıca inşaat ustasıymış. Annem bu evde doğmuş, büyümüş,  gelin olmuş. Benim de  çocukluğumun en güzel hatıraları o evdedir.

   Ben dedemi hayal meyal hatırlıyorum. 4 yaşındayken kaybetmişiz onu. Kendi evimiz yapılmadan 2-3 yıl dedemin bahçesinde ki evde yaşamışız. Yani benim yürümeme, konuşmama hep şahit olmuş dedem. Taşındığımız gün bir akrabamıza ''o kadar kız gelin ettim, gidişleri torunumun gidişi kadar dokunmadı '' demiş. Taşındıktan 6 ay kadar sonra da kaybettik güzel dedemi.

   Hep hatırasını yaşatmak isterim dedemin. Eski kitapları, eşyaları bu hayattaki en değerli hazinem gibi. 3. fotoğraftaki çakıyı dedem askerlikten ölünceye kadar hiç kaybetmemiş. Emanetine sahip çıkmak şimdi bizim görevimiz.

  Bu güzel etkinlik sayesinde rahmetli dedemi de anmış oldum. Bana eşlik edip, duygularımı paylaştığınız için teşekkür ederim. Sevgiyle kalın..